Dla kliniki doniosle znaczenie ma fakt, ze u osób zdrowych wystepuje duza róznica w ilosci tych skladników w zólci B w porównaniu z zólcia A i C

Dla kliniki doniosłe znaczenie ma fakt, że u osób zdrowych występuje duża różnica w ilości tych składników w żółci B w porównaniu z żółcią A i C. Objawia się to między innymi znacznie silniejszym zabarwieniem żółci B. Żółć wątrobowa (C) jest jasna. W całkowitym zatkaniu wspólnego przewodu żółciowego zawartość dwunastnicza jest zupełnie bezbarwna, w żółtaczce hemolitycznej żółć A jest ciemniejsza niż u osób zdrowych, zależnie od większej zawartości bilirubiny (pleiochromia), w ropnym zapaleniu dwunastnicy oraz dróg żółciowych -żółtoszara. Przejrzystość żółci A, B i C w stanach prawidłowych jest zupełna, żółć A bywa mętna, gdy zawiera domieszkę soku żołądkowego, który strąca śluz dwunastniczy. Zmętnienie tego pochodzenia jest nierównomierne i nietrwałe. Spostrzega się je tylko w tych częściach żółci A w których żółć jest zmieszana z sokiem żołądkowym. W stanach chorobowych zmętnienie żółci A spotyka się w zapaleniu dwunastnicy, dróg żółciowych oraz trzustki, zależnie od domieszki śluzu. Zmętnienie żółci B świadczy zawsze o chorobie pęcherzyka, jeżeli żółć A jest przejrzysta. Gęstość i lepkość zawartości dwunastniczej znacznie się zwiększają w zapaleniu dróg żółciowych wskutek obfitej domieszki śluzu. Obecność ropy, widocznej gołym okiem, w zawartości dwunastniczej przemawia za ropnym zapaleniem dróg żółciowych tylko wtedy jeżeli i przedtem żołądek został starannie przepłukany, badany nie połykał plwociny oraz jeżeli wyłączono zapalenie trzustki. W przypadkach ropnej zwartości dwunastniczej na tle sprawy ropnej w drogach żółciowych w zawartości dwunastniczej bywa zazwyczaj mało śluzu (S. Frank i Micha Szoure). Dużo natomiast śluzu stwierdza się w zawartości dwunastniczej nieraz w kamicy żółciowej niepowikłanej, w przypadkach raka pęcherzyka i w przewlekłej niewydolności krążenia (Frank i Szoure) b) Badanie chemiczne zawartości dwunastniczej. Badanie chemiczne zawartości dwunastniczej dla celów praktycznych polega głównie na oznaczaniu jej odczynu oraz oznaczaniu w niej białka i bilirubiny odczyni białko. Zawartość dwunastnicza oddziaływa przeważnie zasadowo, rzadziej obojętnie. Kwaśny jej odczyn przemawia za domieszką soku żołądkowego. Prawidłowa zawartość dwunastnicza zawiera śluz (mucynę). W stanach chorobowych może pojawiać się w niej albumina (albuminacholia). W żółci B najwięcej białka stwierdza się w ropnym zapaleniu pęcherzyka. W żółci A białko stwierdza się w zapaleniu dwunastnicy oraz przewodów żółciowych, w żółci C – w zapaleniu dróg żółciowych wewnątrzwątrobowych. [hasła pokrewne: sonoforeza wskazania, lista alergenów, zatoka szyjna ]