Upośledzone działanie hormonu tarczycy związane z paleniem tytoniu u kobiet z niedoczynnością tarczycy

Zaburzenia czynności tarczycy i palenie papierosów są powszechne w populacji ogólnej, z częstością występowania około 10 procent i 30 procent, 2 odpowiednio. Wpływ palenia papierosów na czynność tarczycy jest kontrowersyjny. W niektórych badaniach opisywano zmniejszoną i zwiększoną czynność tarczycy 3-6 oraz działanie goitogenne [4, 7] u palaczy, ale w innych przypadkach palenie nie miało wpływu na czynność tarczycy8 ani na wielkość tarczycy.9 Badania te zakładały bezpośredni wpływ składników dymu papierosowego. doniesiono, że niektóre elementy dymu tytoniowego (np. nikotynowy, tiocyjanianowy, hydroksypirydynowy i benzopirynowy) wpływają na czynność tarczycy.3,5,6,10,11 Czy palenie ma jakikolwiek wpływ na obwodowe działania hormonów tarczycy nie są znane. Zbadaliśmy wpływ palenia papierosów na stężenie tyreotropiny i hormonu tarczycy w surowicy oraz na działanie hormonów tarczycy u dużych grup kobiet z różnymi postaciami niedoczynności tarczycy przed leczeniem tyroksyną oraz u kobiet zdrowych. Metody
Osoby badane
Zastosowaliśmy standardowy protokół 12, aby wybrać 273 osoby badane z większej grupy 322 kobiet badanych prospektywnie w poradni endokrynologicznej Szpitala Uniwersyteckiego w Bazylei w Szwajcarii. Z tej większej grupy wykluczono 46 kobiet (5 z nich palących i 41 niepalących) z łagodną subkliniczną niedoczynnością tarczycy (podstawowe stężenie tyreotropiny w surowicy, <6 mU na litr), 2 przyjmujące leki wpływające na czynność tarczycy i z podostrym zapaleniem tarczycy. Badano tylko kobiety, aby wykluczyć wariacje związane z płcią. Wszystkie kobiety z niedoczynnością tarczycy były ambulatoryjne i miały dobre ogólne zdrowie. Wszystkimi osobami kontrolnymi były normalne kobiety - głównie członkowie personelu, ich krewni lub przyjaciele. Po całonocnym poście wszystkie kobiety poddano pełnej ocenie medycznej i badaniom laboratoryjnym (testy hematologiczne i testy chemii krwi oraz analiza moczu) w celu wykluczenia chorób niehierarchicznych.
Przebadaliśmy następujące grupy: 138 normalnych kobiet, ze średnią (. SD) wieku 47 . 13 lat, z których wszystkie miały stężenie tyreotropiny w surowicy (zarówno na linii podstawowej, jak i po otrzymaniu hormonu uwalniającego tyreotropinę), wolną tyroksynę i trijodotyronina w normalnych zakresach referencyjnych; 84 kobiety w średnim wieku 52 . 13 lat, które miały subkliniczną niedoczynność tarczycy, zdefiniowane jako podstawowe stężenie tyreotropiny w surowicy wyższe niż 6,0 mU na litr przy prawidłowym stężeniu wolnej tyroksyny w surowicy i trijodotyroniny (1, 2, 13; oraz 51 kobiet w średnim wieku 57 . 12 lat, u których wystąpiła jawna niedoczynność tarczycy, zdefiniowane jako stężenie podstawowe w koncentracie tyreotropiny wyższe niż 20 mU na litr oraz niskie stężenia tyroksyny bez surowicy (<0,6 ng na decylitr [<8 pmol na litr] ). Wśród 135 kobiet z niedoczynnością tarczycy 62 miało przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy; 61 miało nadczynność tarczycy Graves a leczoną operacyjnie lub 131I; i 12 przeszło wycięcie tarczycy z powodu prostego wola (11 kobiet) lub autonomicznie funkcjonującego gruczolaka tarczycy (1 kobieta). Przebadaliśmy również 60 ze 135 kobiet z niedoczynnością tarczycy (26 z subklinicznymi i 34 z jawną niedoczynnością tarczycy), gdy były one eutyreozą po leczeniu tyroksyną przez co najmniej trzy miesiące, co potwierdzono prawidłową odpowiedzią tyreotropiny w surowicy na hormon uwalniający tyreotropinę na dwóch oddzielnych okazje.
Dla każdej kobiety ujednolicony kwestionariusz – zawierający pytania na temat nawyków związanych z paleniem tytoniu, spożycia alkoholu, stanu menopauzy i leczenia estrogenami lub innymi lekami – został wypełniony przez lekarza
[podobne: test integracji sensorycznej, zatoka jamista, chirurg naczyniowy nfz ]