Według Snygga i Combsa wiele trudności, z którymi spotykają się nauczyciele, płynie z ich ciągłych prób karmienia uczniów wiadomościami, które nie mają żadnego znaczenia lub związku z życiem uczniów. Jedną z głównych przyczyn nieefektywności naszych formalnych metod nauczania jest to, że w fenomenologicznym polu jednostki fakty istnieją tylko w takim wypadku, jeśli mają osobiste znaczenie. Fakty, które nie mają jakiegoś powiązania z jednostką lub z jej zadaniem życiowym, nie występują w świadomości lub przestaną istnieć w jej polu, gdy tylko wykrył je brak tego związku. Ten komentarz przypomina badania Henmanna Ebbinghausa, psychologa pioniera, który przeprowadzał eksperymenty nad uczeniem się różnego rodzaju materiałów: materiału bezsensownego i z sensem. Przekonał się on, że uczenie się materiału bez sensu zabiera w przybliżeniu dziesięć razy więcej wysiłku, a ponadto, że materiał ten ulega o wiele łatwiej zapomnieniu. Zes tawiając te wyniki z komentarzem Snygga i Combsa, możemy powiedzieć, że gdy uczniowie napotykają materiał, który nie ma dla nich rzeczywistego znaczenia, uczą się go z większym trudem i zapominają szybciej, ponieważ materiał ten z ich punktu widzenia jest zwykłym nonsensem. Inną wiążącą się z tym sprawą poruszoną przez Snygga i Combsa jest ich obserwacja, że dzieci nie są zdolne do rozwiązywania problemów, które nie są ich problemami – to jest zagadnień lub zadań, których nie dostrzegają lub nie przeżywają, jako problemów, ponieważ takie problemy nie mają powiązania z ich codziennym życiem lub osobistymi doświadczeniami. [przypisy: test integracji sensorycznej, chirurg naczyniowy nfz, książeczka sanepidowska lekarz medycyny pracy ]
Powiązane tematy z artykułem: chirurg naczyniowy nfz książeczka sanepidowska lekarz medycyny pracy test integracji sensorycznej