Wkłuwamy niezbyt cienką igłę prostopadle w głąb aż do kości, wyciągamy ją nieco z powrotem i wstrzykujemy pod czepiec ścięgnisty tyle (1% roztworu nowokainy do luźnej warstwy, w której przebiegają nerwy), by powstał podskórny bąbel; w ten sposób nastrzykujemy dokoła pole operacyjne, bąbel koło bąbla. Jeżeli w trakcie wstrzykiwania chory zdradza podniecenie, podajemy dożylnie nieco ewipanu lub innego środka barbiturowego. Żeby uniknąć zaskoczenia, rozważamy -przed rozpoczęciem operacji, jakie zabiegi mogą w danym przypadku wejść w grę. Możemy tu mieć do czynienia: 1. z raną powłok bez większego zniszczenia części miękkich bez uszkodzenia kości, 2. z raną powłok łącznie z dużym ubytkiem tkanek miękkich, 3. ze szczeliną kości czaszkowej, która może zawierać wkleszczone włosy lub inne ciała obce; 36. ze złamaniem kości połączonym z wgnieceniem odłamków, 37. z krwawieniem rany kostnej, z jednego z pni tętnicy oponowej środkowej, z zatoki żylnej lub z naczyń mózgowych, 6. z krwiakiem podoponowym. 7. z uszkodzeniem opony twardej, 8. z uszkodzeniem mózgu. [przypisy: polcortolon, amlodypina, donepezil ]
Powiązane tematy z artykułem: amlodypina donepezil polcortolon